Omdat Kobayshi Shihan een week in Nederland was kon ik twee stages bijwonen.
Op maandag 9 februari 2015 was er een stage van Kobayashi Shihan in de dojo aan de Veemarkt. Aangezien ik die dag toch in Amsterdam was kon dit gecombineerd worden met deze stage die ’s avonds zou plaats vinden. De stage zou starten om 20.00 uur en tot 21:00 uur duren. Net lang genoeg om na een drukke dag deze stage te kunnen volbrengen was mijn gedachte. Ruim op tijd aanwezig en bij binnenkomst was het even schrikken. De dojo was afgeladen vol. Als dat maar goed zou gaan.
Om stipt 20:00 uur werd Kobayashi Shihan geïntroduceerd door Wilko Sensei. Na de introductie startte Kobayashi Shihan met het groeten en een normale warming up waarna er vanuit Aihanmi met een uke een lichte rek oefening uitgevoerd moest worden. De nadruk lag hierbij op beweging vanuit je centrum en vooral geen kracht gebruiken met de Tenkan. Deze oefening heb ik met Vincent uitgevoerd die mij zachtjes attendeerde op de schouders. Deze moest ik net optrekken tijdens de Tenkan. Aanwijzingen krijg je altijd van de hogere banders en daarom train ik graag met ze. Het eerste aandachtspuntje was dus binnen. Mijn trainingspartners op de zaterdag waren ook aanwezig dus na de oefening en wisseling van Uke ben ik naar hun gelopen. Hierbij kwam ik achter in de zaal terecht. Werd uitgenodigd door een deelnemer die ik ken van de Shodantrainingen en met hem Kokyu nage geoefend zonder gegooid te worden. Daarvoor was het te druk. Na deze oefening en bij het wisselen van Uke kwam ik tegenover Sachien Sensei te staan. Er werd nu door de drukte in twee groepen gewerkt. Je kon daardoor een techniek afmaken door te werpen omdat er meer ruimte was. De techniek was een aanval met Shomenuchi en de verdediging Shiho nage. En ook nu weer de nodige aanwijzingen gekregen. Bij mijn aanval minder open staan met mijn armen en tijdens het verdedigen minder de pols van Uke vastpakken. Als je het licht houdt gebruik je minder kracht en Uke kan niet ontsnappen omdat hij licht gedwongen wordt vast te blijven houden. Aanwijzingen waar je wat aan hebt.
Deze stage was zo over, temeer door het aandachtig kijken en luisteren naar de uitleg maar ook door het op een rustige manier uitoefenen van de technieken. Sachien Sensie bleef mijn Uke de rest van de avond en door het rustig voor te doen, zonder te praten, kon ik leren van de bewegingen. Het was een hele leerzame ervaring.
Na het maken van de groepsfoto, dat aanvankelijk nog voor hilariteit zorgde want de groep was te groot om zomaar even op de foto te zetten, was deze stage afgelopen.
Na het omkleden nagepraat met Remco met wie ik later nog wat ben gaan drinken. Remco vertelde mij dat Kobayashi Shihan zaterdagmiddag in Papendal ook een stage zou geven. Van 14:00 tot 16:00 uur. De bedoeling was om deze stage te combineren met de officiële opening van de dojo op Papendal. Het plan werd gemaakt om de zaterdag zo in te richten dat wij daarbij aanwezig zouden zijn.
Zaterdag 14 februari 2015 eerst boodschappen doen in de wetenschap dat ik uiterlijk 12:30 richting Papnedal moest vertrekken. Donderdag had ik Kitty Sempai nog gevraagd mee te gaan naar de dojo aan de Veemarkt voor een training bij Nico Sempai maar zij kon helaas niet. Gelijk gevraagd of ze mee zou gaan naar Papendal maar dat kon ook niet ivm met haar opleiding tot trainer. Dus bleef er niets anders over dan alleen naar Papendal te gaan. En weer ruim op tijd aanwezig natuurlijk. Na het omkleden naar de dojo gelopen en bij binnenkomst weer de constatering dat het erg druk was. De dojo is groot genoeg voor de reguliere trainingen, maar een stage en een officiële opening blijkt toch weer een ander verhaal te zijn. Het geeft aan dat Aikido wel degelijk leeft in Nederland.
Aangezien ik regelmatig stages bezoek raak je aardig in de kennis met een aantal Aikidoka’s uit alle provincies. Zag leden die aangesloten zijn bij AN en bij de DAF. De ontvangst is altijd hartelijk onder de Aikidoka’s. Je krijgt het gevoel op een familiebijeenkomst te zijn.
Stipt 14:00 uur opende Wilko Sensei het evenement en vertelde het stappenplan. Een stage door Kobayashi Shihan van 14:00 uur tot 16:00 uur. Daarna omkleden en terugkomen naar de dojo voor de officiële opening. Er werd nog meer verteld over de plannen die op stapel stonden waarna Kobayashi Shihan geïntroduceerd werd. Na het groeten werd er gestart met een uitgebreide warming up. Dat ging wel lekker en gaandeweg kreeg ik er steeds meer zin in. De gehele stage was bijna een herhaling met dezelfde technieken als die van de maandagavond. Echter, nu kon er langer getraind worden omdat er meer ruimte was. Totdat er echt geworpen moest worden zodat er meer gerold werd door Uke. Dit was voorzien door Kobayashi Shihan en ook nu werden er twee groepen gevormd. Een heerlijk moment voor mij want ik twijfel eraan of ik anders de twee uur wel vol had kunnen houden. Ook tijdens de stage de nodige corrigerende aanwijzingen gekregen. Zelfs van Kobayashi Shihan die mij vroeg met Shomenuchi aan te vallen. Mijn aanval werd gecorrigeerd want ik stapte niet goed in. “Wat krijgen we nou?” dacht ik. Mijn aanval baseer ik altijd vanuit mijn karate achtergrond met dien verstande dat ik wel op tijd stop en de hand/arm laat staan zodat Tori zijn techniek kan uitvoeren. Kobayashi Shihan attendeerde mij er op dat ik mijn slag moest maken alsof ik een slag maak met een Boken. Dus kleinere stapjes en mijn achterste been meer naar binnen halen. Dat was even wennen en de aandacht er op richten, maar deze aanwijzing was snel onder de knie. En toen kon ik ervaren hoe het voelt hoe een techniek werkt als je tegenover een ervaren leraar staat. Je ervaart echt de leegte waarin je terecht komt. Moest aan de wijze woorden van Wilko Sensei denken om niet gestressed te raken. “Jij wilt van nul naar honderd”. Daardoor kon ik weer relativeren en bedenken dat ik nog heel veel jaren te gaan heb. Na heerlijk afwisselend met hoger en lager gegradueerde Uke’s getraind te hebben was ook deze stage afgelopen. Wilko Sensei bedankte Kobayashi en de twee kleinste kinderen brachten Kobayashi Shihan een presentje. Daarna nam Wilko Sensie het woord weer over en vertelde dat er logistiek een ander plan was opgezet. Iedereen was nu aanwezig en gezien de tijd leek het het beste om de officiële opening gelijk plaats te laten vinden. Na de officiële praatjes was het tijd voor een openingsborrel. Iedereen kreeg een bekertje en daarin werd een licht alcoholisch mousserend drankje gegoten. Na het proosten werd er een groepsfoto gemaakt en was ook deze stage ten einde.
Een hele ervaring rijker ging ik de kleedkamer in. Hier kwam ik in gesprek met Remco die voorstelde om zondagochtend naar de stage van Ennio Paleari Sensei bij Tom Dijkman Sensei te gaan. Deze zou van 10:00 uur tot 12:30 uur duren. Aangezien ik toch naar Amsterdam zou gaan kon ook dit weer gecombineerd worden. Dus tas pakken en tevreden op huis aan.
Helaas heb ik op Papendal mijn Haklama laten liggen. Heel vervelend want was eraan gehecht omdat het een cadeau was vanwege 12,5 jaar dienstverband bij het mijn vorige werkgever. En de administratieve dames hadden met het thuisfront bekokstoofd dat het een passend cadeau moest worden, hetgeen hun toen gelukt was. Deze Hakama heeft dus een emotionele waarde. Benieuwd of ik het nog terug krijg.