Op aangeven van Kitty Sempai Wilko Vriesman Sensei benaderd of ik rijp ben voor het 1e kyu.
Het antwoord was dat het examen op 4 juli zou plaatsvinden aan de Veemarkt.
Met Remco (een Uke uit Amsterdam) die ook voor zijn 1e kyu op moest, gelijk een afspraak gemaakt om samen de examenstof door te nemen. Vanuit de hogere kyu trainingen bij Nikky Sempai was bekend dat de volgende technieken gevraagd zouden worden:
Suwari waza:
Aanval: Techniek:
Shomenuchi Ikkyo (omote en ura)
Shomenuchi Nikkyo (omote en ura)
Shomenuchi Sankyo (omtoe en ura)
Hanmi handachi waza:
Aanval: Techniek:
Gyuaku hanmi Uchi kaiten nage
Yokomenuchi Shihonage
Yokomenuchi Kote gaeshi
Yokomenuchi Irimi nage
Tachi waza:
Aanval: Techniek:
Jodanski Ikkyo (omote en ura)
Jodanski Irimi nage (omote en ura)
Jodanski Kote gaeshi
Jodanski Shiho nage
Jodanski Koshi nage
Kokyu Ho
Het filmpje dat ik gemaakt had van Kitty Sempai haar examen werd bestudeerd en een kopie ging naar Remco. Met Remco werd de afspraak gemaakt om op maandag 30 juni bij ons aan de Lijzijde te oefenen en op donderdag 3 juli bij Fred Sempai in Almere. Remco heeft bij Fred Sempai getraind en had die extra examentraining bij Fred Sempai geregeld. Wij vinden het nog steeds een eer dat Fred Sempai ons toestond tijdens zijn les een hoekje te mogen gebruiken voor het doornemen van de examenstof.
Op maandag was het dan zover. Het bestudeerde in de praktijk brengen. Kitty Sempai gaf les aan de Aikidoka’s uit Dronten en Remco en ik moesten maar achter in de zaal oefenen. Op de vraag van Remco of ik wel Suwari waza moest doen was mijn antwoord dat Wilko Sensei dat wil zien. Ook al weet hij van mijn knieprobleem af en ook al houdt hij er rekening mee, op een examen moet je het toch laten zien. En zo gingen wij dus van start. Het bleek dat ik niet zo lekker bewoog op mijn knieën dus daar moest nog hard aan gewerkt worden. Tsja, wat wil je ook als je de Suwari waza technieken over slaat. Maar met aanwijzingen van Remco ging het steeds beter. Andersom viel mij op dat Remco zo makkelijk bewoog, en dat voor zo’n groot persoon. Hij was volgens mij helemaal klaar voor het examen.
Na het oefenen van de technieken was het anderhalf uur later en konden wij op aangeven van Kitty Sempai ons examen demonstreren voor de aanwezige Aikidoka’s. Kitty Sempai maakte bij mij nog de opmerking dat ik vol gas mocht geven. Dat deed later Remco ook met als gevolg dat ik wel een vrije val moest maken bij Kote Gaeshi. “Netjes” werd van de kant geroepen en dat deed mij goed.
Na nog wat na praten gingen we naar huis.
De volgende dag had ik een dikke knie maar dat was ingecalculeerd. Die zou normaal gesproken een dag aanhouden wat ook het geval was. Maar dat nam niet weg dat de examenstof en de exameneisen voor de 1e kyu volgens de lijn Tissier nogmaals goed doorgenomen werden.
Donderdag 3 juli naar de dojo van Fred Sempai in Almere. Kitty Sempai ging ook mee en zou de reguliere les volgen van Fred Sempai. Ook hadden wij de afspraak gemaakt dat we zouden nazitten met een drankje en een hapje. Dat hadden we meegenomen omdat het laatste les van het seizoen was in Almere.
Remco stond al klaar en na het omkleden gingen wij gelijk aan de gang. De examenstof van maandag werd soepel doorgenomen en na deze twee keer uitgevoerd te hebben waren Remco en ik klaar na een dik half uur. Aangezien je nooit zeker bent welke technieken er gevraagd worden op een examen werd toch nog de examenstof vanuit de lijn Tissier doorgenomen. We bleven steken op een tweetal technieken maar Fred Sempai was ook nu weer bereidwillig om deze met ons door te nemen. Geweldig, dat mag nogmaals gezegd worden.
Vol vertrouwen gingen we aan de borrel en omdat ook Fred Sempai het nodige had meegenomen kwamen wij niks tekort, was het heel gezellig en werd het laat voordat we weer thuis waren.
Vrijdag 4 juli dus naar het examen. Omdat ik voor mijn 2e kyu te laat was gekomen en het examen moest afwerken voor dojohouders, met de nodige stress van mijn kant, vertrokken we dus ruim op tijd. We, waren Kitty Sempai en ik. De les in Dronten werd overgenomen door Fred Sempai uit Almere die die avond een jo-training zou geven in onze dojo.
Ruim op tijd in Amsterdam aan de Veemarkt om nog mee te doen met een warming-up “examen” van Ernst Sempai. Die behandelde nog wat examenstof met de nodige aanwijzingen op technisch vlak.
Toen het examen aan zou vangen kwam Wilko Sempai binnen, iedereen in Seiza zitten waarna dan gevraagd werd wie voor welke kyu-graad op moest. Nikky Sempai had het bij het juiste eind, de examenstof werd gevraagd die zij in de hogere kyu-trainingen heeft behandeld. Behalve voor de 6e en 5e kyu, die kregen een aparte opdracht. Bij elke kyu-examen wordt gekeken naar de uitvoering en naar de technische vaardigheden. Van een 1e dan mag je tenslotte meer verwachten in de uitvoering dan van een 1e kyu.
Toen de Aikidoka’s voor het 1e kyu examen op moesten wees Wilko Sensei de Uke voor die Aikidoka aan. Zo kreeg ik Kitty Sempai als Uke. Geen slechte keuze dacht ik. Vier Aikidoka’s die het examen moesten afleggen begonnen gezamenlijk aan de opgegeven techniek. Alle Suwari waza technieken werden zo uitgevoerd. Het liep als een zonnetje, maar wat wil je ook na de gedegen voorbereiding. Toen wij met de Tachi waza technieken moesten beginnen werd ik als eerste naar voren gehaald. Een hele eer want zo heb je niet kunnen kijken wat er gevraagd wordt en hoe de opdracht uitgevoerd moet worden.
Nu kwam er een verrassing want de aanval was nu niet Jodanski maar Shomenuchi. Hierbij maakte ik de fout door verkeerd in te stappen. Tot twee keer aan toe. Wilko Sensei legde het even stil en vroeg of ik bij de les was. En in tegenstelling tot voorgaande examens, waarbij ik toch wel gestessed was, was ik nu kalm. Het antwoord was ja Sensei. Nu was de verdediging wel goed en omdat ik dat liet zien was even een stopje in de uitvoering. Op het moment dat ik Wilko Sensei hoorde zeggen “En wat nu?”, kon ik een glimlach onderdrukken en de techniek verder uitvoeren. Bij de tweede aanval liet ik zien dat er continuïteit in de verdedigende techniek zat en kreeg geen enkele opmerking meer. Na mij was Remco aan de beurt die het vlekkeloos uitvoerde. Ook de andere Aikidoka’s lieten zien dat zij de technieken beheersten. En na Kokyu Ho kreeg iedereen te horen dat ze geslaagd waren.
De voorbereiding voor dit examen maakte dat ik het hele examen zonder stress heb kunnen afwerken en erg genoten heb van de hele avond. Kijkend naar alle examens, zijnde vanaf de 6e kyu tot en met de 4e dan.
Na nog wat nagepraat te hebben gingen Kitty Sempai en ik weer naar huis. Onderweg niet even gestopt bij ons stamtankstation voor een bak chocolademelk en een gevulde koek want we wilden op tijd terug zijn om nog een stukje jo-les van Fred Sempai te zien.
Bij binnenkomst in onze dojo legde Fred Sempai zijn les stil en vroeg gelijk of wij (Remco en ik) geslaagd waren. Nadat ik van allemaal de felicitaties in ontvangst had genomen ging de les nog een half uur door.
Ook bij ons was het de laatste les van het seizoen dus ook hier een hapje en een drankje na afloop van de training. En omdat het merendeel van de leden aanwezig waren gelijk maar de felicitatiekaart voor de geboorte van Rob’s kind laten invullen. Daarna het presentje gegeven aan Fred Sempai voor de keren dat hij belangeloos les komt geven in onze Dojo en toen over op het officieuze gedeelte. En ook hier werd het weer laat door de gezelligheid.
Op naar Shodan!!!
Harrie