Het weekend van 18 en 19 juli 2015 naar de Stage – Zomerschool Aikiod 2015 te Markelo geweest.
Tijdens de trainingen bij Wilko Vriesman Sensei in Amsterdam op de maandagavond, maar ook tijdens een telefonisch contact met Sachien Raghoe Sensei, werd in juni al gevraagd of ik met Sachien Sensei mee wilde gaan naar de zomerschool in Markelo. Sachien Sensei gaat daar al een paar jaar met zijn leerlingen en andere Aikido vrienden heen. Aangezien Sachien Sensei al jaren bij dezelfde B&B komt zou er wel wat geregeld kunnen worden waardoor ik ook daar zou kunnen slapen. Aangezien mijn ouders over zouden komen uit Amerika en zo rond dat weekend hier zouden zijn, heb ik de boot afgehouden. Maar toen ik korte tijd later van mijn ouders hoorde dat het niet door zou gaan, was de keuze al snel gemaakt en werd er direct contact opgenomen met Sachien Sensei. Of het nog mogelijk was dat ik dat weekend met hun mee zou kunnen. Na een belletje van Sachien Sensei aan de B&B kreeg ik daarna een positieve reactie.
Kitty Sempai kon de auto van haar zuster gebruiken want het plan was dat zij de hele week naar de zomerschool zou gaan. Aangezien ik andere verplichtingen had die week kon ik alleen maar het eerste weekend. De doelstelling was ook het eerste weekend te gaan want dan zou Wilko Sensei met Bruno Gonzales Sensei de stage verzorgen. Op zondag zou Bruno Sensei weer vertrekken. Dus werd zowel met Sachien Sensei als met Kitty Sempai afgesproken dat ik alleen de zaterdag en de zondag zou gaan. Het voorstel van Kitty Sempai om nu eens met haar mee te rijden werd aangenomen zodat ik heerlijk ontspannen de rit naar Markelo kon ondergaan. Het is altijd heerlijk om eens gereden te worden toch?
Zaterdag 18 juli was het toch nog uitslapen want de zomerschool zou pas beginnen om 13:00 uur. Met Kitty Sempai was afgesproken zo rond 11:00 uur mij te komen halen hetgeen ook gebeurde. Na een rustige rit waren wij rond 12:30 in Markelo en zoals gebruikelijk bij stages was het weer de gebruikelijke hartelijke begroetingen met de bekenden. Iedereen zat op het terras bij de sporthal en genoot van een drankje. Zo rond 12:45 werd de opmerking gemaakt dat wij ons wel kalmpjes aan konden omkleden waarop Joop Leduc Sensei aangaf dat de start met een uur vertraagd was omdat Bruno Sensei vertraging had en Wilko Sensei daardoor ook later zou komen. Geen nood want het was best vertoeven op het terras. Mooi weer, gezellig mensen en het uitwisselen van ervaringen. Zo vernam ik van Joop Sensei dat hij regelmatig Karateka’s uitnodigde in zijn dojo om het martiale meer inhoud te geven richting zijn leerlingen. Het gaat dan niet om te bekijken welke sport nu beter is, maar het gaat er dan om om de leerlingen ervaringen op te laten doen met de verschillende aanvalstechnieken. Zowel de Aikidoka als de Karateka leren hiervan. De Aikidoka leert de martiale aanvalsvormen van een Karateka en de Karateka leert de verschillende (verdedigende) technieken van de Aikidoka. Best wel leuk om dit soort activiteiten aan te horen.
Zo rond 13:30 kwam Wilko Sensei met Bruno Sensei aangereden en maakten wij ons op om ons te gaan omkleden. Ik had Sachien Sensei met zijn groep nog niet gezien maar eenmaal binnen in de sporthal zag ik ze staan en heb mij gelijk aangemeld bij hun. Het was een groep van 8 man waarvan ik het merendeel al kende. Na het handje schudden kenden wij elkaar dus allemaal en de rest van het weekend zou ik dan met hun optrekken. De zaterdag lunchen bij de B&B waarbij ik vroeg of ik Kitty Sempai kon uitnodigen voor de lunch. Er was geen bezwaar dus dat was geregeld. Zondag zou ik weer met Kitty Sempai terug rijden want zij zou elke dag naar Markelo gaan. En na deze afspraak gemaakt te hebben kon ik mij richten op het Aikido.
Wilko Sensei opende de stage-zomerschool 2015 om 14:00 uur. Bruno Sensei werd hartelijk welkom geheten en de dagindeling werd bekend gemaakt. Bruno Sensei zou beginnen. Er was nog even verwarring of wij nu wel of niet met het Boken zouden beginnen maar na een opmerking van Bruno Sensei dat bleek dus wel het geval.
Als warming up stond je tegenover je Uke. De punten van de Bokens tegen elkaar, Tori laat het Boken zijwaarts vallen en Uke maakt een slag naar het hoofd van Tori. Tori verdedigt deze slag met het Boken, tikt het Boken van Uke weg en maakt een slag naar het hoofd van Uke. Tijdens deze oefening liepen zowel Bruno Sensei als Wilko Sensei rond om correcties aan te geven. Zo kreeg ik een tik tegen mijn benen dat ik dieper moest staan. Het viel mij op dat ik hier geen last van kreeg. Geen spanning op de bovenbenen of in de kuiten. Concentreerde mij alleen op mijn houding en niet op de slag. Die gaat wel goed. Zelfs toen wij met kiai een slag naar het hoofd moesten maken bleef ik mij concentreren op mijn houding. En geen enkele keer heb ik het hoofd van Uke geraakt. Stopte keurig op tijd vlak boven zijn hoofd. Andersom was dat ook het geval. Voelde wel één keer dat ik op mijn hand werd getikt met het Boken toen Tori mijn aanval verdedigde.
Na de opwarming ging Bruno Sensei over op Ushiro technieken. De aanval was Ushiro Eri Dori. Er werd uitgelegd dat je vooral in en om je centrum moest bewegen. Als Uke zijn hand in je kraag heeft en je beweegt niet goed dan kan er een druk op de pols of vingers van Uke komen en zal hij de kraag loslaten. Het gevolg is dan dat er wordt losgelaten waardoor jij je techniek niet meer kunt uitvoeren. Welke techniek maakt niet uit, of dit nu Ikkyo , Nikkyo of zelfs Irimi is. Ook niet of je nu buitenom of binnendoor draait. Als je maar in je centrum draait en met de arm die naar Uke draait goed hoog houdt, loopt de techniek als vanzelf. Doe je dat niet en hou je de arm laag, dan draai je jezelf in een verwurging. Hou je je arm niet hoog genoeg dan druk je de arm van Uke weg of krijgt Uke juist de spanning op de pols of in de vingers.
De lessen van Bruno Sensei waren voornamelijk gericht op het Boken en op deze Ushiro technieken. Vooral met het Boken was het zoeken. Deels omdat er in de reguliere lessen weinig met Boken getraind wordt maar ook deels omdat het nieuwe bewegingen waren. Boken naar rechts laten vallen en dan omhoog halen voor de verdediging gaat nog wel, maar naar links laten vallen om dan de snijkant weer naar voren omhoog te laten komen was wat lastiger. Vooral toen Uke zijn Boken hoog moest houden en Tori zowel links als recht met de snijkant naar de polsen moest slaan. Het bleek dat er meerdere Aikidoka’s hier last mee hadden. Oefening baart kunst dus na het regelmatig oefenen en herhalen sleet dit er langzaam in.
Na een dik uur nam Wilko Sensei de les over. En nu kregen wij les in de Ki benadering. Het o zo lastig uitvoeren omdat ik nog altijd in mijn hoofd zit te werken en niet vanuit mijn centrum. Ga maar eens de energie laten stromen vanuit je centrum als je nog in je hoofd na zit te denken hoe de techniek uitgevoerd moet worden. Dat automatisme heb ik nog (lang) niet. Het is een pracht om er naar te kijken hoe Wilko Sensei de techniek uitlegt en uitvoert, maar om het zelf te doen is een heel ander verhaal. Aan de verwarring van mijn Uke’s kon ik merken dat ik niet de enige was. Zelfs niet toen ik met wat hogere banders deze technieken oefende.
Hierna was er een lange pauze en konden wij gaan lunchen. Nou ja, lunchen was dan een verlate lunch gezien de tijd maar het smaakte er niet minder om. Wij gingen terug naar de B&B alwaar wij copieus verwelkomd werden. Onze gi’s konden wij te drogen hangen aan een droog carrousel maar aangezien ik mijn natte spullen in de sporthal had laten liggen, ging dat voor mij niet op.
Bruno Sensei startte de hervatting en ook nu was er een afwisseling tussen het Boken en de Ushiro techniek. Het bleef wel bij Ushiro Eri Dori maar de verdediging was elke keer een andere techniek. Alle basis technieken moest je uitvoeren. Van Ikkyo tot en met Shihonage en Kote Gaeshi. Met het Boken werd er ook doorgeborduurd. In eerste instantie een aanval van één uke maar later van twee. Ook met de Ushiro aanval moest je je later kunnen vededigen als er twee aanvallers kamen. Best wel leerzaam allemaal. En daar doe je het dan ook voor.
Na deze stage nam Wilko Sensei het laatste deel van de zaterdag voor zijn rekening. En ook hier ging het eerst vanuit een basistechniek over naar de Ki-vorm. Het mooie maar o zo lastige onderdeel van AIkido.
Na afloop was het snel verzamelen rond Bruno Sensei (vooraan 3e van links) voor de foto. Want zonder foto geen bewijs dat je geweest bent toch?
Bruno Sensei met ACRotterdam, ACHuizen en ACDronten
De zaterdag heb ik de hele stage kunnen volgen. Zo rond 20:00 uur was de zaterdagstage afgelopen. Snel douchen. Mijn wapens heb ik laten liggen in de sporthal maar mijn pakken waren drijfnat dus die maar meegenomen om te drogen. Dacht ik. Want Sachien Sensei (ACRotterdam), Danny (ACHuizen), Don (ACRotterdam), Marcel (ACRotterdam), Peter (ACRotterdam), Marco (ACHuizen), Mike (ACHuizen) en Eric (ACRotterdam) hadden het plan om gelijk naar het restaurant te gaan. Dat deden wij dan ook en na heerlijk italiaans gegeten te hebben en nog even op het terras nagezeten te hebben gingen wij naar de B&B rond 00:45. Daar aangekomen mijn natte pakken aan de droog carrousel gehangen. Sachien Sensei maakte nog de opmerking om net als hem de spullen onder het afdak te hangen maar ik ging er vanuit dat het wel droog zou blijven. En ook nu, altijd luisteren naar de leraar!! Na de nacht met Peter op de kamer te hebben doorgebracht bleek zondag dat het wel geregend had. Alle pakken dus nat die aan de carrousel hingen. En een ieder had al een gedroogd pak van de zaterdag alleen ik dus niet. Aan de hospita gevraagd of zij een wasdroger had. Dat had ze en zo kon mijn pak dan klam maar lekker warm aangetrokken worden.
De zondagstage was nagenoeg een herhaling van de zaterdag. In de middag had ik de energie niet meer om mee te doen en heb een klein uurtje afgehaakt. Aan de kant zitten genieten van de les en wat gesproken met twee leerlingen uit de groep waarmee ik dat weekend optrok. Het laatste uur weer meegedaan om het weekend met een positief gevoel af te sluiten.
Na afloop hoorde ik van Kitty Sempai dat zij met een aantal vrouwen uit eten ging. Ik mocht ook mee maar kon ook met de mannen mee waarmee ik het hele weekend optrok. Het leek mij het beste met Kitty Sempai mee te gaan want wij zouden later samen terug rijden naar huis. Omdat er al wat grappen over gemaakt waren en Remco Sempai nog aanwezig was, gevraagd of hij ook meeging. En zo werd het weekend afgesloten met een etentje. De Italiaan had wel ruimte op het terras maar wilde dat niet openen. Dus werd het het restaurant daarnaast. En met Kitty Sempai, Richa Sempai, een belgische dame, Remco Sempai en ik werd het een hele leuke en gezellige afsluiting.
Al met al een heerlijk wekend gehad. Het was voor mij de eerste keer om een heel Aikido weekend aanwezig te zijn. Met motorvrienden gebeurd dat wel vaker. Meestal ga ik na een Aikidostage terug naar huis want de afstand is niet zo groot in Nederland. Maar dit had toch wel weer wat aparts. Een saamhorigheid die je bijna overal tegenkomt onder en met Aikidoka’s. De harmonie is er, de energie ook en de weg om je verder te ontwikkelen is bij iedereen aanwezig. Aikido in de breedste zin des woords dus.
Volgend jaar misschien weer een weekend met deze mensen. Een fijne groep mensen waarmee het gezellig en ontspannen vertoeven is. Ik heb tenminste genoten.
Dank voor het weekend mannen en vrouwen.